สร้อยข้อมือนะโม

สร้อยข้อมือนะโม พุทธคุณครอบจักรวาล เมตตามหานิยม โชคลาภ แคล้วคลาด

เครื่องประดับหัวนะโม คุณค่าทางวัฒนธรรมวิถีชีวิตชาวนครศรีธรรมราช หัวนอโม หรือ หัวนะโม ที่มีการสืบทอดมายาวนาน เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายตั้งแต่อดีตอาณาจักรตามพรลิงค์ (ชื่อเดิมของจังหวัดนครศรีธรรมราช) เครื่องประดับหัวนะโม มีความสวยงาม โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ มีคุณค่าทางจิตใจนอกจากเป็นเครื่องประดับแล้ว ยังเป็นวัตถุมงคล เครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ แก่ผู้สวมใส่ว่าจะเกิดสิริมงคล ปลอดภัย แคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งปวง

 นะโม

หัวนะโม พุทธคุณครอบจักรวาล เมตตามหานิยม โชคลาภและแคล้วคลาด หัวนะโม วัตถุมงคล เครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ แก่ผู้สวมใส่ว่าจะเกิดสิริมงคล ปลอดภัย แคล้วคลาด จากภยันตรายทั้งปวง “สร้อยมือนะโม” งานสั่งทำตามขนาดที่ต้องการ งานละเอียด มีคุณค่าสมราคา “สร้อยมือนะโม” หัตถศิลป์ เอกลักษณ์ของจังหวัดนครศรีธรรมราช

กล่าวกันว่า สมัยพระเจ้าศรีธรรมาโศกราชกษัตรย์ ผู้ทรงสถาปนา อาณาจักรนครศรีธรรมราชขึ้น เมื่อประมาณ 700 ปีก่อน และทรงเป็นพระเชษฐาของพระเจ้าจันทรภานุ หรือ องค์ “จตุคามรามเทพ “ พระองค์ทรงให้สร้าง หัวนะโม ไว้ด้วยพิธีกรรมอันสูงส่งของพราหมณ์ โดยอัญเชิญเทพเจ้าทั้งสามคือ พระศิวะ พระวิษณุ และพระพรหม มาสถิตในหัวนะโม เป็นอักขระแทนองค์เทพเจ้า ทั้งสามโลก เพื่อเอาไปฝังหว่านรอบ ๆ เมืองนครศรีธรรมราช เพื่อป้องกันโรคห่าระบาด (อหิวาตกโรค) ปรากฏว่าโรคห่าได้หายไปจากอณาจักรนครศรีธรรมราชจนสิ้น…

ปัจจุบัน หัวนะโม ถือเป็นเครื่องรางของขลัง หรือวัตถุมงคลชื้นเอกของนครศรีธรรมราช พุทธคุณครอบจักรวาล เมตตามหานิยม โชคลาภ แคล้วคลาด ปลอดภัยแก่ผู้ที่อาราธนาบูชาติดตัว

สร้อยข้อมือนะโม

เล่ากันว่า ในครั้งสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๔) ก็ได้เกิดโรคห่าระบาดขึ้นในเมืองนครศรีธรรมราชอีกครั้ง พระองค์จึงรับสั่งให้สร้าง หัวนะโม ขึ้นแล้วประจุผงพระพุทธคุณอันวิเศษที่สำเร็จขึ้นจากพระอาจารย์ผู้มีกฤตยาคมสูงลงในหัวนะโมนั้น โปรดเกล้าฯ ให้นำหัวนะโมไปหว่านโปรยลงรอบเมืองนครฯ ให้ทั่วหมดสิ้น จากนั้นภายในไม่ช้าโรคห่าหรือโรคอหิวาตกโรคก็สงบลง

อักขระ “นะโม” เป็นอักษรปารวะของอินเดียโบราณ ตามหลักฐานทางโบราณคดีก่อนสมัยพระศรีธรรมโศกราช (ราชวงศ์ปัทมวงศ์) คือก่อนพุทธศตวรรษที่ 18 เม็ดโลหะที่เรียกกันว่า “หัวนะโม” อยู่ในฐานะเงินตรา ใช้แลกเปลี่ยนแทนสินค้าในอาณาจักร

สร้อยข้อมือนะโม

ต่อมาสมัยพระเจ้าศรีธรรมโศกราช (พุทธศตวรรษที่ 18) เปลี่ยนฐานะเป็น “เครื่องรางของขลัง” ประกอบพิธีตามคัมภีร์ไสยเวทหรืออาถรรพเวท เพื่อป้องกันภยันตรายทั้งปวงในราชอาณาจักร อักขระนะโม จึงเป็นอักขระศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรทะเลใต้

นะโม อาจหมายถึง “ความนอบน้อม” หรืออาจหมายถึง “หัวใจ” ของคาถาพุทธศาสนาที่ว่า “นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมา สมฺพุทธสฺส”